"));
برف
یا لطیف

برف که می بارد یاد ستار العیوبی تو می افتم و دلم برای لطف بی کرانه ی تو تنگ تر می شود. این سپیدی گسترده که حالا باریدن گرفته یاد تو می اندازدم و خستگی از تنم بیرون می کند و من حالا این گوشه ی زندگی ام، خسته و تنها با یاد تو آرام می گیرم.
این روزها برای خودم دل تنگ شده ام و بر هر دل تنگی شکری واجب...

پی نوشت:
فقال(ع): انا اقول ليس العجب ممّن نجي كيف نجي، و اما «انّما» العجب ممّن هلك مع سعة رحمة الله»

برچسب‌ها: