اگر در زیر آفتابی - هر چند کم‌رمق - به خواندن مشغول شده باشی، نیک می‌دانی که در این لحظات، چشم؛ گول رنگ سیاه واژه‌ها را می‌خورد. و مردمک آن‌قدر بزرگ می‌شود که گویی تمامی سیاهی واژه‌ها را بلعیده است. به این امید که شاید بتواند در واژه‌ها غرق شود و از درون‌شان خبری بگیرد. امّا هنگامه‌ای که چیزی یا کسی حواس‌ت را پرت کرد و سر از واژه‌ها و کتاب برگرفتی، چشمان‌ت شروع می‌کنند به سیاهی رفتن: نوعی انعکاس واژه‌ها که در دریای چشمان تو غرق گشته‌اند.

برچسب‌ها: روزانه وقایع