یا حق
سلام
تبريك! كه مفختر به علم‌داري شديد.
اگر خدا عمری داد. سنت شما، در ارسال اين‌چنيني مطالب را، تا به روز عاشورا حفظ مي‌كنيم.
براي ما هم دعا كنيد.
یا علی(ع) مددی

پ.ن:
با بچّه‌ها در مورد این شعر حرف زده بودیم. امّا متأسف‌م كه نشد اطلاع بدهیم. و اظهار نظر كنيم.

سلام.ممنونم.خوشحال می شوم که نظر بچه ها رو در مورد مطالب بدونم.یا علی

یا غفار
سلام علیکم ((آمیز))!
احوالات؟ اوضاع دماغی و مزاجی حضرت اجل چون است؟
مدتی بود که از جناب مستتاب (!) آقای برادر- به قول خودتان – راپورتی نرسیده بود تا اینکه حضرات راپورتچی خبر از فوران قریحه جنابعالی از دیار دیگر دادند. برآن شدیم که بیاییم و قلم نوشتی در مدح و نقد اشعار متراوشه از ذهن بالانگر آن عارف همایونی و عقبی نگر از خود به یادگار گذاریم که ناغافل اخترکی پرکشید و پیش از موعد دست رنج شیخ را به رخ عام و خاص کشید!
بسی دل غمین و دیده نمین شدیم نه از آن باب که جمع بیشتری از برکت افاضات حضرتش مستفیذ می گردند و از آن جهت که نشر اینگونه مکتوبات جای را بر اشاعه ی اکاذیب و هجویات تنگ گرداند، بل من باب آنکه عوام الناس را چه به درک چنین سروده های مملو از معنایی؟!
جز ان نمی شود که هر خواننده ی عامه ای نظری سرد و خشک بر اشعار سرشار از شور و احساس جناب ((آمیز)) عزیز انداخته و از پس ان اختر می اندازد!
تسدعمان بیش از این جایز نیست تنها اشارتی بر نکته ی ناگفته ای و عرضمان تمام. نشر و ترویج چنین مطالب ارزشمندی ،که تعدد آن در میان شباب امروزی جای بسی خوشبختی دارد، از آن جا که مسئولین ارشد ورازت فخیمه ی ...(اسمشو نیار!) کمر به نابودی آنها بسته اند(!) کاری نه تنها شایسته که بایسته است. به شخصه با حال استدعا در طلب بیش گشتن درج چنین آثاری بالاخص مجازا و در غالب وبلاگها (دیگه برای این یکی معادل پیدا نکردم، شرمنده!) بوده و از محضر والای جناب ((آمیز فرنگیس خان الموتی (!) )) درخواست استمرار و تداوم نگارش انگونه مکتوبات و همچنین معرفی دیگر جوانک ها و جوانه های مشتغل به چنین اموری، در صحیفه ی غیبی کهفه! (همان وبلاگ کهف) و یا هر ناکجا آباد دیگری را دارم.( نا کجا آباد هم جایگزین دیگری برای فضاهای مجازی می باشد!)
به قول شاعرکی،
دست و دل دینتان ز شبنم پر باد
یا علی مدد