يا لطيف

گنديدن ضرورت است...

آدمي كه به ماهي چند هزار تومان حقوق و يك زن و بچه و بروبيايي و احيانا يك عنوان روشن فكري و چند جلسه سخنراني قانع است، ديگر چه مي خواهد؟! اگر به اين حد قانع باشد، طبيعي است كه حركتي نكند، طبيعي است كه در ركودش بگندد. اگر به طهارت آب پاك چشمه ها و اشك پاك ابرها هم كه باشد، مي گندد؛ كه گنديدن ضرورت است.
كفر متحرك به اسلام مي رسد، ولي اسلام راكد، پدربزرگ كفر است.سلمان ها در حالي كه كافر بودند، حركتشان آنها را به رسول منتهي كرد و زبيرها در حالي كه با رسول بودند، ركودشان آنها را به كفر پيوند زد.
كفري كه با حركت ما همراه باشد، وحشتي ندارد. وحشت آنجايي است كه با ركودها پيوند خورده باشيم.

برچسب‌ها: پستونوشت، حركت